կոնդիցիոնալիզմ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɔndit͡sʰiɔnɑˈlizm]

Ստուգաբանություն

լատ. condito-պայման

Բացատրություն

1. (փիլ․) փիլիսոփայական ուսմունք, որը պատճառի հասկացությունը փոխարինում է պայմանների կոմպլեքսի հասկացությամբ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝

Աղբյուրներ

• Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։