Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կոն•թ(ը)•խել 

  1. Արարատյան՝ ամանի բերանը շուռ տված դնել ◆ Ամանի մեջ փոխինդ եմ մաղում, մաղը վրան կոնթխում: (Ձեռագիր)
  2. Արարատյան, Կարին՝ ծանրության տակ չդիմանալով փլվել, փուլ գալ, տապալվել
  3. Արարատյան, Կարին՝ ծանր պարտքերից աղքատանալ, սնանկանալ
  4. կոնծել, խմել ◆ Իսկ բաժակն ա կոնթխեցա, էդև տեսնինք ինչ գըլլի։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։