կոնկա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կոն•կա
- Թբիլիսի՝ ձիաքարշ տրամվայ ◆ Քիչ մնաց կոնկի տանը նընգնեի։ (Խաթաբալա)
- անիվավոր չմուշկ ◆ Պզի Վրա հարս ու աղջիկներ հոտվներու տանը կոնկա են պարեր ու պզի վրա տռճկին կը։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ խմբագրել
- կոնկա խաղալ - անիվավոր չմուշկով սառցի վրա խաղալ ◆ Առփաչայի վրա կոնկա խաղացինք կը։ (Խաթաբալա)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։