Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɔnsiɡnɑt͡sʰˈjɑ]

վանկեր՝ կոն•սի•գա•ցիա 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< консигнация < լատ․ consignatio

Գոյական

  1. (տնտ․) վաճառատվություն՝ ապրանքների կոմիսիոն վաճառք
  2. (առևտր․) գործառնություն, երբ մի կողմը՝ կոնսիգնանտը հանձնարարում է մյուս կողմին՝ կոնսիգնատորին վաճառելու ապրանքները պահեստից՝ իր անունից կոնսիգնանտի հաշվին

Աղբյուրներ

խմբագրել