Հայերեն

վանկեր՝ կոն•վուր 

Ստուգաբանություն խմբագրել

< конвур < հոլանդ. konvooier, ֆր. convoyeur < լատ. conviare ուղեկցել

Գոյական

  1. (ռազմ․) ուղեկցորդ պահակ
  2. (ծով․) պահականավ

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։