կոչաձայն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɔt͡ʃʰɑˈd͡zɑjn]
վանկեր՝ կո•չա•ձայն
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) կանչելու՝ կոչելու ձայնը ◆ Չէր լսվում նրանց ոգևորող, ապրեցնող կոչաձայնը: «Հայաստանի Հանրապետություն»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։