կոռեշտ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɔˈrɛʃt]
վանկեր՝ կո•ռեշտ
- Նոր Ջուղա՝ համառ, իրասածի
- բիրտ, կոպիտ
- դաժան, խստաբարո ◆ Կոռեշտ մարդ է, չի լինում հետը խոսել։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։