կոտ
Հայերեն բարբառային բառ
կոտ 1 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [kɔt]
վանկեր՝ կոտ
- Արարատյան, Շիրակ, Վան, Ապարան, Ալաշկերտ, Շատախ՝ գլուխ, զանգ ◆ Ուր քյուրոջ կոտն իրեցավ։ (Գ․Շերենց)
- Արարատյան, Նոր Ջուղա՝ թասի նման փայտե փոքր շրջանակ, որ կանայք դնում են գլխին և վրայից իջեցնում են շղարշը
- Խարբերդ՝ փոքր կարաս
- գլխարկ, քոլոզ
- Վան, Բաղեշ՝ պատյան, խեցի, կրիայի կոտ
- անամեջ դդում
- Արարատյան՝ (փխբ․) անխելք, դատարկագլուխ, բթամիտ, հիմար
Արտահայտություններ խմբագրել
- Կոտով կոտ, Վան՝
- խաբել
- զբաղեցնել, ուշադրությունը մի բանից շեղել
- խաբել
- Խորած կոտ, Վան՝ գլուխը թաղած (մտերմական հանդիմանական արտահայտություն) ◆ Շատ պարև կանեմ մեր Օվանես աղին, խորած կոտ Արամին։ ԱՏՍ
- Քո հոր կոտնանիծած, (անեծք) Թեթև հայհոյանք ◆ Էաժ
Հայերեն բարբառային բառ
կոտ 2 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [kɔt]
վանկեր՝ կոտ
- Պապեն՝ ահա, ահավասիկ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։