կոտ

Հայերեն բարբառային բառ

կոտ 1

• ՄՀԱ՝ [kɔt]

վանկեր՝ կոտ 

2. Արարատյան, Շիրակ, Վան, Ապարան, Ալաշկերտ, Շատախ՝ գլուխ, զանգ ◆ Ուր քյուրոջ կոտն իրեցավ։ (Գ․Շերենց)
3. Արարատյան, Նոր Ջուղա՝ թասի նման փայտե փոքր շրջանակ, որ կանայք դնում են գլխին և վրայից իջեցնում են շղարշը
4. Խարբերդ՝ փոքր կարաս
5. գլխարկ, քոլոզ
6. Վան, Բաղեշ՝ պատյան, խեցի, կրիայի կոտ
7. անամեջ դդում
8. Արարատյան՝ (փխբ․) անխելք, դատարկագլուխ, բթամիտ, հիմար

Արտահայտություններ

1. Կոտով կոտ, Վան՝
   1. խաբել
      1. զբաղեցնել, ուշադրությունը մի բանից շեղել
2. Խորած կոտ, Վան՝ գլուխը թաղած (մտերմական հանդիմանական արտահայտություն) ◆ Շատ պարև կանեմ մեր Օվանես աղին, խորած կոտ Արամին։ ԱՏՍ
3. Քո հոր կոտնանիծած, (անեծք) Թեթև հայհոյանք ◆ Էաժ

Հայերեն բարբառային բառ

կոտ 2

• ՄՀԱ՝ [kɔt]

վանկեր՝ կոտ 

1. Պապեն՝ ահա, ահավասիկ

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։