կործանում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɔɾt͡sɑˈnum]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կոր•ծա•նում
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- կործանելը, կործանվելը
Հոմանիշներ խմբագրել
- անկուն, գահվիժում, խորտակում, տապալում, կործանություն (հնց․) (կործան(վ)ելը)
- քանդում, փլուզում, ավեր, ավերչություն, ավերմունք, ավերանկ, ավերք (հնց․) (կործան(վ)ելը)
- դժբաղտացում (դժբաղտանալը)
- քայքայում
Արտահայտություններ խմբագրել
- -կործանման եզրին գտնվել, լինել -մեծ, աղետավոր վտանգի ենթակա լինել մահացու, աղետաբեր վիճակի մեջ լինել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։