կորյունաբար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɔɾjunɑˈbɑɾ]
վանկեր՝ կոր•յու•նա•բար
Բառակազմություն խմբագրել
Մակբայ
- (նորբ․) կորյունի նման
- (փխբ․) քաջ, ուժեղ ◆ Նրանք մարտնչում էին կորյունաբար: Գևորգ Դևրիկյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։