կուաքցի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kuɑkʰˈt͡sʰi]
վանկեր՝ կու•աք•ցի
- Արարատյան՝ մեջը աղբ լցնելու կամ թափելու համար օգտագործվող կողով ◆ Սոսը տեսավ, որ մին կուաքցի թքոց ա վեր ընկած։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։