կուեղմ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kuˈɛʁm]
վանկեր՝ կու•եղմ
- Ուրմիա՝ կողմ
Արտահայտություններ
խմբագրել- կուեղմը պռնել, մեկի կողմն անցնել՝ մեկին պաշտպանել ◆ Էն իգիթ մարթը վարի՞ կուեղմը պետկ ի պռնի։ (Ձեռագիր)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։