Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կուլ
վանկեր՝ կուլ
Բնիկ հնդեվրոպական՝ *gul-՝ *guel- «կլանել» արմատից. հմմտ. հունարեն δέλεαρ՝ «խայծ», լատիներեն gula «կոկորդ, որկրամոլություն», ռուսերեն глоток «կում»։
- (առանձին անգործածական), արմատ կլանել-ի, կուլ տալը, կլանելը
- տե՛ս կոկորդ, ադամախնձոր, օձիք
- կուլ անել - տե՛ս կուլ տալ
- կուլ գնալ
- կլանվել, կոկորդով ներս գնալ
- զոհ գնալ, մեկի զոհը դառնալ, կրչել, կործանվել
- ձուլվել, խառնվել մի ուրիշ ժողովրդի, ազգի մեջ
- ընկղմվել սուզվել, մխրճվել թաղվել
- ենթարկվել, հնազանդվել, ընկճվել
- կուլ տալ
- կոկորդով ներս տանել, կլանել
- իր մեջ, իր խոսքն առնել, ընկղմել, սուզել
- վիրավորանքը, ապատվությունը, չարությունը լռությամբ տանել, հանդուրժել
- չզսպել, չարտահայտել, խեղդել իր մեջ, չդրսեվորել
- ապօրինաբար յուրացնել, սեփականացնել, կլանել իր մեջ ձուլել
- տապալել, կործանել, ասպարեզից հեռացնել, վերացնել
- կոկորդ
- օձիք
- ադամախնձոր
- անասունների ծնոտի տակից կախ ընկած կաշին
- կուլով ընկնել - իրար վզով փաթաթվել, գրկախառնվել
- կուլ կուլի տալ - իրար վզով փաթաթվել, գրկախառնվել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
