կուլխեղդ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kulˈχɛʁd]
վանկեր՝ կուլ•խեղդ
- որոշ ժամանակ հետո աճը դադարելը՝ կանգ առնելը
Արտահայտություններ խմբագրել
- Կուլխեղդ լինել, Չաճել, որոշ սահմանից հետո աճը կանգ առնել ◆ Ում արտը առատ հունձ էր տալիս, Վարթանինը կուլխեղդ էր լինում։ Ագապ
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։