կուլխեղդ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kulˈχɛʁd]
վանկեր՝ կուլ•խեղդ
- որոշ ժամանակ հետո աճը դադարելը՝ կանգ առնելը
Արտահայտություններ
խմբագրել- Կուլխեղդ լինել, Չաճել, որոշ սահմանից հետո աճը կանգ առնել ◆ Ում արտը առատ հունձ էր տալիս, Վարթանինը կուլխեղդ էր լինում։ Ագապ
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։