Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կու•ծու 

  1. Ղարաբաղ, Նոր Նախիջևան, Արեշ՝ կծու
  2. բիբար, տաքդեղ ◆ Ես չամ հավատում, թա կուծուի քաղցրը կիլի։ (Խաթաբալա)
  3. (փխբ․) խայթող, վիրավորող ◆ Նրա կուծու լյուզույեն խալսելիք չունիմ։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։