Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կու•կում 

կուկում1

խմբագրել
  1. Պարտիզակ՝ կում, ումպ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. կուկում ընել
    1. ջուրը բերանի մեջ պահել
    2. բարկությունը զսպել ◆ Ամեն ինչ կուկում կընե, ամա նայինք մինչև ե՞րբ։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)
  2. կուկում մը ջուր - մի ումպ ջուր, մի քիչ ջուր

կուկում1

խմբագրել
  1. Գանձակ՝ կոկոն ◆ Ախճի, այ ախճի, կուկում վարթն ըս էն բախչի։ (Ձեռագիր)
  2. աչքի բիբ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. կուկում բանալ, կուկում բռնել - կոկոնել, կոկոն բռնել

կուկում3

խմբագրել
  1. Բալու, Համշեն՝ պղնձե երկարավիզ ջրի աման

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։