Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կու•կուշ 

կուկուշ 1

խմբագրել

Սեբաստիա՝ (փղքշ․)

  1. սիրուն, գեղեցիկ (աղջիկ)
  2. (փխբ․) կոկիկ, ամփոփ, հարդարված (տուն)

Արտահայտություններ

խմբագրել

կուկուշ 2

խմբագրել
  1. Վան՝ փոքրամարմին կամ կծկված մարդ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։