Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կու•մա•նա 

  1. Վան՝ խումբ ◆ Կումանայով կնացին Վարագա վանք քեֆ անելու։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։