կույոտ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kuˈjɔt]
վանկեր՝ կու•յոտ
- Կարին՝ աղբոտ, կեղտոտ, կեղտով ապականված ◆ Քիչ մնաց կույոտ ցախավելն առնեի, քթին-բերնին տայի։
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։