կունդո
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կուն•դո
- Բաղեշ՝ գլխի մազերը թափած, գլխին մազ չունեցող, ճաղատ ◆ Արեք զթագն խրանք կունդոյին, էնի թըղ էղնի վեր մըզի թագավոր։ Հժհք
- Բաղեշ՝ գաճաճ, խիստ կարճահասակ
- Բաղեշ, Սասուն՝ գլուխը մերկ մեծ թռչուն ◆ Կունդոն թափ տվեց իր թևերուն, ասաց, մի դպնիք իմ ձագերուն։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։