կունջուլ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kunˈd͡ʒul]
վանկեր՝ կուն•ջուլ
- Համշեն՝ գետնին ամրացած երկար ցից, որի չորս բոլորը դիզում են հնձած ցորենը կամ քաղած եգիպտացորեն
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։