կուշկուրիգ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kuʃkuˈɾiɡ]
վանկեր՝ կուշ•կու•րիգ
- Համշեն՝ ջրի ձոքրիկ ավազան ◆ Ջոմփուն յոնի կուշկուրիգըն ալայ ճուր խմեյն գու։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։