կուռա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կու•ռա
- Վան, Բաղեշ, Խիզան, Բալու՝ նույնն է՝ կուռիկ (1) ◆ Ամեն մեկին մի կուռա մածուն տվեց։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Փշուրմ դնենք մըջ կուռին: Ահ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։