Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կուռ•չոն 

  1. Խարբերդ՝ փորված փայտ կամ քար՝ ամրացված կտորի եզրին, որտեղից անձրևաջուրը ներքին է թափվում, ջրհորդան

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։