կուռտիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kurˈtik]
վանկեր՝ կուռ•տիկ
- Արարատյան, Գանձակ, Կարին, Վան, Սեբաստիա՝ կանանց անթև՝ մինչև ծնկները հասնող վերարկուանման վերնազգեստ ◆ Հարս ու աղջիկ նստած կուռտիկ են կարում։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու) ◆ Կուռտիկ ունիմ դեղին է, իմ յարը ձիր գեղին է (ժող. երգ)։ Գունավոր էլ նրա բաճկոնակը, կուրտիը, որ մանր-մանր ծալքերով իջնում էր մինչև ծնկները։ (Րաֆֆի)
- Նոր Նախիջևան՝ տղամարդու բամբակյա կարճ հագուստ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։