կուսակալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kusɑˈkɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կու•սա•կալ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գրաբարյան կոյս` կողմ և կալել` պահել բառերից։
Գոյական
- նահանգի կառավարիչ, նահանգապետ (Արևմտյան Հայաստանում)
- իշխանության բարձրագույն ներկայացուցիչն և կառավարիչը ծայրագավառներում, փոխարքա (ցարական տիրապետության շրջանում)
- ծայրագավառների կառավարիչ հին Հայաստանում
Հոմանիշներ խմբագրել
- (պատմ․)՝ նահանգապետ
- մարզպան (թագավոր պարսից տիրապետության շրջանում)
- ամիրա (կառավարիչ արաբական տիրապետության շրջանում)
- փոխարքա (ցարական կառավարության շրջանում՝ իշխանության բարձրագույն ներկայացուցիչն ծայրագավառներում)
- բդեշք, կողմնապահ, կողմնապետ, հյուպարքոս (բյուզանդական)
- դեհպետ (պարսկական ծայրագավառների կառավարիչ պատմական Հայաստանում)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։