կուսակրոն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kusɑkˈɾɔn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կուսակրօն
վանկեր՝ կու•սա•կ(ը)•րոն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
Գոյական
- ճգնավոր, մենակյաց (կրոն․)
- ամուսնական կյանքից հրաժարված, մշտապես ամուրի (փխբ․)
Հոմանիշներ խմբագրել
- ճգնավոր, ճգնավորական, ճգնակյաց, անապատական, մենակյաց, միայնակյաց, աբեղա, ասկետ, մոնազն, մոնզոն (աշխարհիկ կյանքից հրաժարված անձ) (կրոն․)
- տե՛ս մաքրակրոն
- տե՛ս ամուրի
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։