կուտին
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kuˈtin]
վանկեր՝ կու•տին
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բացատրություն
- կարճ թևերով մազե հաստ բաճկոնակով մինչև մեջկապը
- (բսբ․) մոմանման նյութ, որն արտազատվում է էպիդերմիսի բջիջների կողմից և բարակ թաղանթի ձևով ծածկում է բջջի արտաքին մակերեսը
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
- Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։