կուտուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կու•տուկ
կուտուկ1 խմբագրել
- Նոր Ջուղա՝ մեծ կույտ, մի տեղ կուտակված անպետք իրեր ◆ Տանը մի կուտակ բան կա, ո՞ւր ես գնում։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
կուտուկ2 խմբագրել
- Պոլիս, Նիկոմեդիա՝ նույնն է՝ կուտիկ ◆ Կուտուկս այսօր հիվանդ է։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։