կուտ-կրկուտ
Հայերեն բարբառային բառ
կուտ-կրկուտ 1
խմբագրել- ՄՀԱ՝ [kut kɾˈkut]
վանկեր՝ կուտ-կ(ը)ր•կուտ
- Վան՝ բարակ չոր հաց ◆ Աղուտ կուտ-կրկուտ, ելանք սարեր զնգռկուտ։ (Գ․Շերենց)
Արտահայտություններ
խմբագրելՀայերեն բարբառային բառ
կուտ-կրկուտ 2
խմբագրել- ՄՀԱ՝ [kut kɾˈkut]
վանկեր՝ կուտ•կ(ը)ր•տուտ
- Վան՝ խմբով-խմբերով, խմբայրին
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։