կուրիս
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կու•րիս
- Վան՝ կորած, անտեղի, աննպատակ◆ Էն փարեն որ տվիր, կուրիս չի։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։