կուրիսել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կու•րի•սել
- Մոկս, Ուրմիա՝ կորչել, անհետանալ ◆ Քոր ախպեր կնստեն, խերն ի՝ կթողնի կէրթա կը կուրիսի: (Գարեգին Սրվանձտյան)
- (փխբ․) զուր՝ ապարդյուն անցնել ◆ Քո պաք հարքաշին մի տա, քո պաք կերթա կուրիսի: (Հրաչյա Աճառյան)
- (փխբ․) ողողվել ◆ Ձիանք քրտինքի մեջ կուրիսան: Ահ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։