հպարտության զգացումով համակվել ◆ Այդ ծափահարություններից Զարոյի կուրծքն ուռչում էր: Ստեփան Զորյան◆ Շավարշը լսում էր իր ձիու վրնջյունը / Եվ ուռչում էր կուրծքը, ուռչո՛մ, ուռչո՛ւմ, ուռչո՛ւմ: Եղիշե Չարենց◆ Արմենիա հյուրանոցի 6րդ հարկի սենյակիս պատուհանեն կը դիտեմ այս հոգեզմայլ երևույթը և կուրծքս կ'ուռի հպարտությամբ, երջանկությամբ։ (Ավետիս Ալիքսանյան)◆ Մեր կուրծքերուն ուռիլն զգացինք հպարտ ու երջանիկ զգացումով մը, «գեղեցիկ ծաղիկներ»ու այլաբանական գյուտին դեմ։ Անդր ◆ համեմատության համար՝ Մեր շուրջ նստող հարյուրավոր իրլանտացիները [իրլանդացիները] մեյ մեկ հերոսներ կ'ըլլան պահ մը՝ հպարտ, ուռած կուրծքերով: Վահրամ Մավյան
ոգևորություն զգալ՝ ապրել ◆ Հայրոն զգաց ապրելու այնպիսի մի սուր պահանջ, որ կուրծքն տվեցին զորքերին արյունարբու արքայի։ Եղիշե Չարենց
