Հայերեն բարբառային բառ

կուցուկ 1

խմբագրել

վանկեր՝ կու•ցուկ 

  1. պոչը կտրած, կոտրած ◆ Գդալը կուցուկ է։ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

կուցուկ 2

խմբագրել

վանկեր՝ կու•ցուկ 

  1. Խոտուրջուր՝ կռվող

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։