կուփել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կու•փել
Մեղրի՝
- սպանել ◆ Աթ կուփուղ մարդը վըերսկան ա նիս։ (Հովհաննես Մուրադյան)
- որևէ բանով հարվածել ◆ Քարե հորեգայավ անդուր դոշուն հակոփիս ի ուրեն պլուկված։ (Էդուարդ Աղայան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։