Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)•պը•ք(ը)•շ(ը)•կոռ 

  1. Ղարաբաղ՝ հանգույց, կապ
  2. (փխբ․) գաղտնիք ◆ Կուճի ախպերը կպըքշկոռը ետ ա անում, ժողովրթին արխաիյնացնում։ ՀԺհք

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։