կպից
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kpit͡sʰ]
վանկեր՝ կ(ը)•պից
- Արարատյան, Ղարաբաղ՝ գործ է ածվում կապակցության մեջ
Արտահայտություններ
խմբագրել- կպից տալ կապակցության մեջ շորի պատռված կամ մաշված տեղերը թեթևակի կարել` միացնել` կպցնել
- ասեղը կարելիք տեղից մի քանի անգա, խթել հանելով կարել ◆ Ջեբի բերանը կպից տվել։ Սահակ Ամատունի
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։