Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կը•ռիչ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (տեխ․) շոգեմուրճի հարվածող՝ կռող մասը

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Բասեն՝ կտրիճ, քաջ, խիզախ ◆ Շատ էլ կռիչ ու սրտոտ էր։ (Ձեռագիր)