կռճոնք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [krt͡ʃɔŋkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կռճօնք
վանկեր՝ կ(ը)ռ•ճոնք
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ուտելիքի մնացորդ, փշրունք
- անասունների կերի մնացորդ, տականք
- խնջույքի մնացորդներով սարքած կերուխում
- բուն Բարեկենդանի կերակուրների մնացորդ, որը ուտում են մեծ պասի առաջին օրը (եկեղ․)
- մեծ պասի առաջին որը (եկեղ․)
- կաշառք (փխբ․) (հնց․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս կռճոն
Արտահայտություններ
խմբագրել- կռճոն անել
- կռճոններն ուտել
- խոտի լավ մասն ուտել, վատը թողնել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։