Հայերեն դարձվածք

  1. (լրիվ, առավելապես դռան մասին), կրնկի վրա ◆ Ահա՛ կու գամ ներս, մեր պարտեզին դուռը «կռնակին վրա բաց փգելով», ինչպես կ'ըսեն մեր քաղաքը։ Վազգեն Շուշանյան ◆ Նա ճռճռալով կռնակի վերա բաց եղավ և շրխկալով դիպավ պատին։ Ն-Դ ◆ Սեյնակին մեկ կողմը կռնակին վրա բաց էր անկողինը։ Հակոբ Օշական ◆ Պայուսակիս վերի շրթունքը կռնակին վրա բանալե ետք կը հրեմ զայն կամաց մը դեպի առաջ։ Վահրամ Մավյան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։