Հայերեն դարձվածք

  1. ((հզվդ․)՝ կռնակ ցույց տալ) շուռ գալ (նաև փխբ․) ◆ Չափազանց կ'ուզեիր կռնակ դարձնելով հեռանալ անկե։ (Վահան Թեքեյան) ◆ Անբարոյականության դեմ կռվելու պատրվակով զինվեցան անոնք որոնք դատապարտված են կռնակնին դարձուցած մնալու հառաջդիմության։ (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ Շա՜տ անգամ եմ ես կամեցել դառնալ գերիդ, / Իսկ դրա տեղ քո կռնակն ես ինձ ցույց տվել։ Պարույր Սևակ համեմատության համար՝ ◆ Կարծիքներ՝ որոնք իրարու կը ժպտին, զիրար կը համբուրեն կամ իրարու կռնակ կը դարձնեն պարզապես։ Արտաշես Հարությունյան
  2. շուռ գալ-հրաժարվել ◆ Սակայն, դժբախտաբար, Ռուսիան անմիջական շահերե ելլելով, կռնակ կը դարձներ իր իսկ ռազմագիտական երկարաժամկետ շահերուն։«ՀՀ» ◆ Պոլսահայ գրողներեն շատեր իրենց կռնակը դարձուցին Հայաստանին ու Հայ ժողովուրդին, ամեն ինչ Փարիզեն սպասեցին։ Համ
  3. (մեջքը ցույց տալ) շուռ գալ հեռանալ ◆ Մարդիկ կը ճանչնամ, որոնք անսրտորեն, կռնակ կը դարձնեն իրենց կիներուն։ Պողոս Գյուբելյան {{օրն|Բայց խոսքիս ականջ կախող չիկա։ Երկու խեղճերն ալ մեջքը ցույց կու տան։|ՇՇ
  4. նահանջել, ետ քաշվել ◆ - Հարիֆ, կռնակդ դարձրիր, հա՜։ (Ակսել Բակունց)
  5. դրժել, ուրանալ ◆ Հայրենիքին կռնակ դարձնողը թո՛ղ ենթարկվի Ղովտի բախտին։ Անդրանիկ Ծառուկյան ◆ - Կրնամ ըսածներս ետ առնել, դիրք փոխել, կռնակ դարձնել իմ գաղափարակիցներուս, երես դարձնել ժողովուրդին։ Մկրտիչ Կորյուն
  6. երես դարձնել, մեկուն լավ ընդունելություն չընել
  7. փախչել, խուսափել ◆ Չուզեց կռվիլ, վատորեն կռնակ դարձուց և փախավ։ «Նաիրի» ◆ Ան (իրականությունը) պիտի թափանցն հոգիին մեջ նույնիսկ անոնց, որոնք երեկ կռնակ կը դարձնեին իրականության։ «Ազգ. մշակ.»

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։