կռուփ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [krupʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կռուփ
վանկեր՝ կ(ը)•ռուփ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *g(ē)ruph-՝ *ger- «պտտել, ոլորել» արմատից. հմմտ. (*-p աճականով) հունարեն γρυπος՝ «ուռուցիկ, արծվաքիթ», γρυποω՝ «ծռել», (*-b աճականով) շոտլ.-գաել. groban «բլրի գլուխ կամ ծայր»։
Գոյական
- բռունցք
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս բռունցք
Արտահայտություններ
խմբագրել- կռուփ տալ
- բռունցքով հարվածել
- բռնցքահարել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։