կսա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կ(ը)•սա
- Վան՝ պատմություն, զրույց, հեքիաթ
Արտահայտություններ
խմբագրել- կսա անել
- պատմել
- հայտնել, տեղեկացնել ◆ Մեր պապիկ Խայկին կսա արեք մեր ցավեր։ ԱՏՍ ◆ Ամեն մեյ ուր կլխու կյացած կսա կանի: (Ձեռագիր)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։