Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)վ•կ(ը)•վան 

  1. Վան՝ կչկչացող (հավ, կաքավ)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։