կտնամբար
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ktnɑmˈbɑɾ]
վանկեր՝ կ(ը)տ•նամ•բար
- Պոլիս, Խարբերդ՝ հավի՝ թռչունի նախաստամոքս, ուր հավաքվում է կուտը, կտնառք ◆ Փեշտ ծրարված պատառը հավի կտնամբարը չի կրնար լցնել։ (Թլկատինցի)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։