կտորտանք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ktɔɾtɑŋkʰ]
վանկեր՝ կ(ը)•տոր•տանք
- Պոլիս, Սեբաստիա՝ որևէ բանի փոքր կտորներ ◆ Փայտերուն կտորվանքը ժողվե։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Շուշի փշրված կտորտանքն ո՞ւմ է պետք։ (Պերճ Պռոշյան)
- Պոլիս՝ (կտորվանք) նախատական իմաստով բառ՝ «անպիտան» իմաստով ◆ Քա՜, կտորվանք, դուն ա՞լ մեջ ինկար։ (Հրաչյա Աճառյան)
- (հրտ․) թղթի դոլ, որը մնում է կտրող մեքենայով հրատարակությունը վերամշակելուց հետո
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
- Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։