կտոր-բրդուճ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ktɔɾ bɾˈdut͡ʃ]
վանկեր՝ կ(ը)•տոր-բ(ը)ր•դուճ
- կտրատած ու բրդած, մանրած, փշրած
- Սեբաստիա՝ կերակրի՝ հացի մնացորդներ, կտորտանք, փշրանք, մանրուք
- Պոլիս՝ կտրատված, կտոր-կտոր արած, (փայտ, շոր և այլն)
- Պոլիս՝ (փխբ․) կցկտուր, անկապ
Արտահայտություններ
խմբագրել- Կտոր-բրդուճ գալ, տե՛, * Կտոր-կտոր գալ
- Կտոր-բրդուճ էնել, Կարին՝ Ջարդուփշուր անել, մասերի բաժանել ◆ Այդ մարդը շատ զարդարանքով սամատներ շինե կը, ու վերջը շինածները ջարդե կը, կտոր-բրդուճ կենե։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։