կտրծուն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ktɾt͡sun]
վանկեր՝ կ(ը)•տ(ը)ր•ծուն
- Սեբաստիա՝ թունդ, բարկ ◆ Կտրծուն քացախ։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։