կրակել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɾɑˈkɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կ(ը)•րա•կել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- հրազենով կրակոց կատարել, գնդակ՝ արկ և այլն արձակել
- հրաձգության տիրապետել, հրացանով նշանառության վարժված լինել
- բորբոքել, սիրել (փխբ․)
- հրազենով սպանել, գնդակահարել (խսկց․)
- կրակ տալ, հրդեհել (ժղ․)
- կրակ դարձնել, շիկացնել (անհնձն․)
- շեշտակի՝ սուր հայացքով նայել (փխբ․)
- վառվելու ձայն արձակել
Հոմանիշներ
խմբագրել- գնդակոծել, հրետակոծել, արկակոծել, դատարկել, կրակ բանալ, կրակ բացել, կրակ բաց անել, կրակ մաղել, կրակ տալ, կրակ տեղալ, գնդակ արձակել, հրացան գցել (ժղ․)
- տե՛ս հուզել
- տե՛ս գնդակահարել
- տե՛ս հրդեհել
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։