կրար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կ(ը)•րար
- Վան, Մակու՝ հանգիստ, դադար
- համբերություն
- պայման,դաշինք
- որոշում, վճիռ, դատավճիռ ◆ Քյանի՞ տարի կրար տվին ծեր տան խայուն։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրել- կրար չտալ-Չհամբերել, չսպասել ◆ (Մե ամիս կմնա, մոր սիրտը կրար չի տալ, կը խրկի, զիրան տղան տանի մոտ հինք)։ Սասնա ծռեր
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։